قصه عشق

واسه اینکه از تو دورم به تو مدیونم

واسه کشتن غرورم به تو مدیونم

تو که حرمتو شکستی پای عهدت ننشستی

گرچه بازم تو نیازم لحظه هامو بد میبازم

واسه ی چشای خیسم به تو مدیونم

اینکه از غم مینویسم به تو مدیونم

اینکه بی جونم و سردم این که بی روحم و زردم

پی آرامشی که بردی و من پیش میگردم به تو مدیونم

به تو مدیونم غرورمو شکستی عین شیشه

به تو مدیونم که کشتی دلمو واسه همیشه

به تو مدیونم منو دادی به بی بها بهانه

به تو مدیونم واسه بغض عمیق این ترانه

به تو مدیونم شکستی حرمت منو شب و ماه

به تو مدیونم کم آوردی و رفتی اول راه

به تو مدیونم عزیزم واسه این حال مریضم

اگه مثل برج سنگی جلوی چشات میریزم

به تو مدیونم

به تو مدیونم غرورمو شکستی عین شیشه

به تو مدیونم که کشتی دلمو واسه همیشه

به تو مدیونم منو دادی به بی بها بهانه

به تو مدیونم واسه بغض عمیق این ترانه

به تو مدیونمو دینمو ادا میکنم حتما

نشونت میدم چه رنجی داره هرچی

واسه اینکه تو خجالت محبتات نمونم

جونمم میدمو میدونی پای حرفمم میمونم

به تو مدیونم

رگ خواب این دل تو دست تو بوده

ترک های قلبم شکست تو بوده

منو با یه لبخند به ابرا کشوندی

با یه قطره اشکت به آتیش نشوندی

مدارا نکردی با دلواپسیمو

ندیده گرفتی غم بی کسیمو

با این آرزویی که بی تو محاله

یه شب خواب آروم فقط یک خیاله

چقد حیفه این عشق همینجور هدر شه

یکی از منو تو بره دربه در شه

باید سر کنم با همین جای خالی

حالا تو نبودم بکو در چه حالی